naglalakad ako sa madilim na daan,nangangapa.. ilang beses na kong nadapa nabangga, nasugatan, pero pinipilit kong bumangon at magpatuloy sa paglakad na animoy naka piring at nakagapos sa lahat ng alaala mo.. oo ikaw parin na sa bawat pag bangon ko umaasa ako na baka marating ko ang dulo ng mapaglarong dilim na to, at muling makita at mapag masdan ang liwanag na dala mo..
na alam kong sa huli,anumang sugat at sakit ay maghihilom sa bawat haplos mo.. oo.. patuloy akong umaasa. umaasa sayo..
Ang lalim naman neto! Sino ba yang nagpapa asa sayo ang maresbakan! Hinahayaan ka na nangagapa sa dilim!
ReplyDeleteawwww.
ReplyDeleteHayy masasaktan ka lang (anodaw?). Baka kasi mauntog ka, madilim na nga nakapiring pa. Akin na tanggalin natin ang piring na yan. haha!
ehem! hahaha
Deletegrabe...lalim...madilim...mapait... sige, kapit lang... asa kung asa teh?
ReplyDeletewow parang lalim ng pinaghugatan neto ahh,
ReplyDeletesakit isipin ng sitwasyong ganyan
*huggies* dont worry sis makakawala ka rin sa dilim. Makakakita ka at mababalutan ka rin mg liwanag pwede pa ngang bagong liwanag.
ReplyDeleteRamdam na ramdam kita...=)
ReplyDelete