nagising ako mula sa isang tawag sa celpone.sa una ay ayaw kong sagutin dahil sa sobrang antok na antok pa ko.pinilit kong tingnan kung sino ang tumatawag, nakita ko ang pangalan nya..
wala pang ilang saglit ay sinagot ko agad..kagaya ng dati ay pinapabangon nya ko dahil marami pa kong dapat gawin ng araw na yun..
gusto ko sana bumalik sa pagkakahiga matapos ko syang makausap pero para bang kape ang boses nya ang lakas ng tama. di ko na magawang matulog uli..
natapos ko ang mga gagawin ko ng tanghaling yun. isa nalang ang hindi ang magpunta sa grocery dahil wala na pala akong shampoo, sabon, tootpaste atbp.. nang matapos na kong maligo..
may tinig akong narinig mula sa likod ko.. '' aalis ka?''..
''oh oo sa grocery'' ang mahina kong tinig..
''sama ko.. wala na din ako gamit eh''
''sige''
sa jeep palang ay kakaunting usap lang ang maririnig samin, na ang dating sobrang magkayakap at magkadapit palad ay ngayon pwedeng may umupo pa sa pagitan namin..di ko alam kung bakit ganito kami sa isat isa..simula nung nanggaling sya sa malayong lugar.. ay nakalimot na bigla ang puso ko. marahil sa sobrang sakit ng ginawa nya..
nanatili kaming walang kibo, isang tanong at isang sagot lamang ang usapan.hanggang sa nakarating kami sa mall na may grocery .. una ay nagkayayaang kumain.. alam ko gutom din sya dahil kagagaling nya lang sa isang exam, para mapromote..
''mang inasal?'' ang tanong nya
''sige ok lang naman'' tugon ko naman
habang kumakain ay pinilit ko magkaron kami ng maayos na pag uusap..at iyon na nga ang nangyari, nkapagkwentuhan ng konti, tawanan at asaran.. aaminin ko namiss ko ang mga ganung pagkakataon..
pero bakit habang nakatingin ako sakanya at kausap ko sya, ay mayat maya ang tingin ko sa celpone ko, mayat maya ay chincheck ko kung may text na ang taong gumising sakin kanina..pero wala.marahil ay nagtampo sya dahil sa akoy may kasamang iba.pero di naman ako umaasa, siguro nga ay busy lang sya..
natapos kami mamili ng mga gamit, namili din sya ng headphone na matagal nya ng pinapangarap,at ako ay napabili din ng isang damit. habang namimili ako ng damit naisip ko nanaman sya, gusto ko sana isuot to sa nalalapit naming pagkikita ayoko kasing magmukang basura sa paningin nya, di kasi ako maporma,.napangiti ako sa sarili ko nung hawak ko ang damit na nabili ko..pra kasi akong tanga, ayoko pala pumorma, gusto ko simpleng ako lang pag nakita nya..
nakauwi na kami, masaya naman ang naging lakad namin, tuwang tuwa sya sa headphone nya, at ako naman ay nakaramdam ng antok, pero di ko nagawang matulog, patuloy parin ang pagcheck ko sa cp ko kung may text sya, naisipan kong mamili ng yosi baka sakali mapawi ang antok ko.
tumawag na sya, di ko alam bakit bigla akong sumaya, halos di ko na nahithit ang yosi kakasagot sa mga tanong nya, pero naging saglit lang ang paguusap kasi galit sya, sa di ko malamang dahilan..
pumasok ako sa bahay, naglinis at naghanda para pumasok na sa trabaho..nakita ko sya nakaupo sa kama..umupo din ako para magayos ng magulong buhok.. humiga sya sa hita ko, naalala ko yung dati.. yung masaya kaming nagkukulitan habang nakahiga sya sa aking mga hita..
pero ng sandaling yun.. isa lang ang naglalarong pakiusap sakin.. ''TAMA NA''.. ayoko ng lokohin ang sarili ko at ayoko ng paasahin ang mga sarili namin.. alam kong wala na SINUKUAN ko na..
HABANG nakatitig ako sakanya pinapakiramdaman ko ang sarili ko, kaya ko naman pala ng wala sya.. at masaya na ko na malayo sa anino nya, muling nagkakaron ng direksyon. muling bumabangon.. ang gusto ko lang sana ay tumigil na din sya..
pero nirespeto ko ang araw na to kasi ang araw na to ang ika17 buwan sana naming mahal ang isat isa..
umalis ako ng bahay ng may ngiti.. kasi sa naganap kanina napagtanto ko na AKO'Y MALAYA NA.. malaya sa sakit at pait ng anino nya..
sabay kinuha ko ang celpon ko at inasar ang araw na nagpawala sa matinding dilim na matagal kong pinagdaanan.
sabay nasabi ko nalang sa sarili ko..tama na ang kagaguhan, sinimulan ng 25 at tapos na ngayon 25..kaya ko naman pala..
-----fiction!
wala pang ilang saglit ay sinagot ko agad..kagaya ng dati ay pinapabangon nya ko dahil marami pa kong dapat gawin ng araw na yun..
gusto ko sana bumalik sa pagkakahiga matapos ko syang makausap pero para bang kape ang boses nya ang lakas ng tama. di ko na magawang matulog uli..
natapos ko ang mga gagawin ko ng tanghaling yun. isa nalang ang hindi ang magpunta sa grocery dahil wala na pala akong shampoo, sabon, tootpaste atbp.. nang matapos na kong maligo..
may tinig akong narinig mula sa likod ko.. '' aalis ka?''..
''oh oo sa grocery'' ang mahina kong tinig..
''sama ko.. wala na din ako gamit eh''
''sige''
sa jeep palang ay kakaunting usap lang ang maririnig samin, na ang dating sobrang magkayakap at magkadapit palad ay ngayon pwedeng may umupo pa sa pagitan namin..di ko alam kung bakit ganito kami sa isat isa..simula nung nanggaling sya sa malayong lugar.. ay nakalimot na bigla ang puso ko. marahil sa sobrang sakit ng ginawa nya..
nanatili kaming walang kibo, isang tanong at isang sagot lamang ang usapan.hanggang sa nakarating kami sa mall na may grocery .. una ay nagkayayaang kumain.. alam ko gutom din sya dahil kagagaling nya lang sa isang exam, para mapromote..
''mang inasal?'' ang tanong nya
''sige ok lang naman'' tugon ko naman
habang kumakain ay pinilit ko magkaron kami ng maayos na pag uusap..at iyon na nga ang nangyari, nkapagkwentuhan ng konti, tawanan at asaran.. aaminin ko namiss ko ang mga ganung pagkakataon..
pero bakit habang nakatingin ako sakanya at kausap ko sya, ay mayat maya ang tingin ko sa celpone ko, mayat maya ay chincheck ko kung may text na ang taong gumising sakin kanina..pero wala.marahil ay nagtampo sya dahil sa akoy may kasamang iba.pero di naman ako umaasa, siguro nga ay busy lang sya..
natapos kami mamili ng mga gamit, namili din sya ng headphone na matagal nya ng pinapangarap,at ako ay napabili din ng isang damit. habang namimili ako ng damit naisip ko nanaman sya, gusto ko sana isuot to sa nalalapit naming pagkikita ayoko kasing magmukang basura sa paningin nya, di kasi ako maporma,.napangiti ako sa sarili ko nung hawak ko ang damit na nabili ko..pra kasi akong tanga, ayoko pala pumorma, gusto ko simpleng ako lang pag nakita nya..
nakauwi na kami, masaya naman ang naging lakad namin, tuwang tuwa sya sa headphone nya, at ako naman ay nakaramdam ng antok, pero di ko nagawang matulog, patuloy parin ang pagcheck ko sa cp ko kung may text sya, naisipan kong mamili ng yosi baka sakali mapawi ang antok ko.
tumawag na sya, di ko alam bakit bigla akong sumaya, halos di ko na nahithit ang yosi kakasagot sa mga tanong nya, pero naging saglit lang ang paguusap kasi galit sya, sa di ko malamang dahilan..
pumasok ako sa bahay, naglinis at naghanda para pumasok na sa trabaho..nakita ko sya nakaupo sa kama..umupo din ako para magayos ng magulong buhok.. humiga sya sa hita ko, naalala ko yung dati.. yung masaya kaming nagkukulitan habang nakahiga sya sa aking mga hita..
pero ng sandaling yun.. isa lang ang naglalarong pakiusap sakin.. ''TAMA NA''.. ayoko ng lokohin ang sarili ko at ayoko ng paasahin ang mga sarili namin.. alam kong wala na SINUKUAN ko na..
HABANG nakatitig ako sakanya pinapakiramdaman ko ang sarili ko, kaya ko naman pala ng wala sya.. at masaya na ko na malayo sa anino nya, muling nagkakaron ng direksyon. muling bumabangon.. ang gusto ko lang sana ay tumigil na din sya..
pero nirespeto ko ang araw na to kasi ang araw na to ang ika17 buwan sana naming mahal ang isat isa..
umalis ako ng bahay ng may ngiti.. kasi sa naganap kanina napagtanto ko na AKO'Y MALAYA NA.. malaya sa sakit at pait ng anino nya..
sabay kinuha ko ang celpon ko at inasar ang araw na nagpawala sa matinding dilim na matagal kong pinagdaanan.
sabay nasabi ko nalang sa sarili ko..tama na ang kagaguhan, sinimulan ng 25 at tapos na ngayon 25..kaya ko naman pala..
-----fiction!
Good for you! Byahe lang ng byahe! Uusad din yan... :D
ReplyDeletefiction ka jan! UTOT mo! hehehe
ReplyDeletefiction? idenial ka pa. may pinaghuhugutan to eh. wahahaha
ReplyDeletesuperjaid: fiction lang lahat ng yan.. maisip lang..
ReplyDeletejheng: wag ka nakikialam, hahaha, FICTION yan..hehehehe
Fiction talaga yung 25 e. Bwahahaha
ReplyDeleteFiction talaga yung 25 e. Bwahahaha
ReplyDeleteFiction talaga yung 25 e. Bwahahaha
ReplyDelete