tsinelas kong pink.

ay putek! nakatapak pa ko ng chiklet.. ang ganda na sana ng moment e..naglalakad sa ilalim ng buwan.umupo sa mga damuhan, masayang nagkekwentuhan, maghapon naglalambingan.

panira talaga tong chiklet na to sa tsinelas ko oh. di ko naman masabi sakanya kasi nahihiya ako. baka kasi tawanan nya lang ako, lakas nya pa naman nyang mang asar.

e pano ba nagsimula ang punyetang chiklet na to sa tsinelas ko..

ganito kasi yun..

sa gitna ng naglalakihang building ng ps bank, lepanto, at shangrila ay naupo kami sa damuhan, pagod, pero para sakin,kulang ang araw, at napakabilis ng oras.siguro nga kapag kasama mo ang taong gusto mo kahit anong pigil mo sa oras ay tatakbo to at hindi makikiayon sayo.

aaminin ko ang baho ng damuhan na inupuan namin, pero sabi nya mabango daw ang amoy ng damo ( adik ba to??) .. pero gaya nga ng kasabihan, minsan kahit ayaw mo, magugustuhan mo nadin kung gusto ng tinatangi mo..

tuloy ang kwento, napagusapan ang mga nkakahiyang pangyayari nung una kaming magkita,yung napanood sa sinehan na di namin gaano naintindihan, di dahil sa may ginagawa kami sa sinehan no!kahit naman alam ko na gustong gusto nyang hawakan ang mga kamay ko ay wala talaga kaming ginawa!!(swear) malalim lang talaga ang english. !

kwentuhan..tawanan.., hanggang sa naitanong ko sakanya, masaya kaba ngayon? syempre sinabi nya na oo naman.. saksakin ko sya kung hindi. nageffort na nga ko gumising ng maaga kahit di ko kaya.tapos sasabihin nya di sya masaya?sasapakin ko talaga sya.

pero gaya ng sinabi nya, masaya sya, prang may biglang langgam na sumundot sa pwet ko..(oo promise) may langgam sa damuhan na inupuan namin.at aaminin ko din kahit may langgam, kinikilig ako..
natanong ko din sya ''kung may kanta ka na ibibigay sakin ano yun''

''salamat ni yeng'' napaisip naman ako bigla kung ano ang laman ng kantang yun sinearch ko pa kay google kanina eh..ewan ko kung bat sya nagpapasalamt e wala pa naman kami nararating at nagsisimula palang.pero..isa lang masasabi ko.. ''youre welcome''.


tapos tumitig ako sa mga mata nya, mata nya na ayaw man lang ako tingnan.nahihiya siguro..pinilit ko syang tingnan din ako, at tumingin naman sya..

ang mga susunod na mababasa ay di angkop sa mga batang magbabasa patnubay ng magulang ay kailngan..RPG!

at iyon na nga habang papalapit ako sakanya at sya sa akin..unti unti.. with slow motion.. nakatingin ako sa mga labi nya at sya din sa akin.. unti unti uli..

BIGLANG TUMUNOG ANG CP  ko.pucha yung friend! ko wala daw kasama..aalis na daw yung kasama nya..kaya tumayo na kami bigla.. at pinuntahan ang kaibigan namin (sayang)..

at habang naglalakad kami ay dun na nga ko nakatapak ng punyetang bubble gum na yan!!! nkakaasiwa sa pakiramdam na bawat lakad ko ay may dumudikit NA PARANG AYAW AKONG PAALISIN!!
pinilit ko.. inunti unti ko.. habang nakatalikod sya.. hanggang sa... sa wakas! natanggal ko din!

naging okey ang takbo ng gabi, dumating na ang oras para kami ay maghiwalay, nagpaalam na kami sa isat isa..masasabi ko lang okey na okey ang buong araw, masaya, parang ang sarap huminga pag kasama sya..

ok na ang lahat, lecheng chiklet yan, panira lang..pero gaya ng chiklet na yun,yan ang magpapaalala sakin sakanya. nakadikit na ko sa puso nya, at  ayaw ko ng umalis..

alam kong di pa to huli.. simula palang..salamat sa tsinelas kong pink na nadikitan ng chiklet dinala ako patungo sayo..

wala naman talagang connect ang pamagat naisip ko lang..hahaha.

:)